The Happy Family Abroad

Dat is één van de favoriete gerechten geworden ten huize Mama Van Twee. Na onze "vlucht"  uit Damascus, ergens in februari (amai, wat is dat alweer lang geleden) kon ik samen met mijn 2 Kapoenen een paar daagjes logeren bij TTT en haar Stalen Stem. TTT maakte Kip à la Nigella klaar en dit werd gesmaakt, zowel bij mij (misschien lag het ook wel aan de witte wijn die ik vooraf met TTT benuttigd had) als bij Grote Kapoen. Kleine Kapoen at toen nog groentepapjes maar heden ten dage is ook zij fan van de Kip à la Nigella. Ziehier het recept: Lenteuitjes (hier in Nederland heet dat bosuitjes) in wat olijfolie bakken, spekreepjes erbij doen, kipfilet in blokjes snijden en bij de uitjes en de spekreepjes doen. Vervolgens een blik tomatenblokjes openen en in de pan doen. Kruiden met tijm, basilicum en rozemarijn, en naar believen wat peper en zout. Rustig laten pruttelen. En klaar (zo herinner ik mij het recept alvast)... Je kunt het ook blussen met witte wijn, maar dit laat ik ac...

Wie kent ze niet in België, de eierkoeken van De Vos. Hier in Nederland vind je bij elke bakker en supermarkt verse eierkoeken. Ik had ze nog niet eerder gekocht, tot gisteren. Ze zijn rond van vorm en ook wel groter dan dat wij ze kennen. Maar dan deed ik thuis het plastic tasje - ja, alles steken ze hier in een plastic doorschijnend tasje (ook een brood) - open en wilde eentje eten. Dat was zòooo lang geleden en ik kreeg zowaar een nostalgisch gevoel. Maar wat stelde ik vast? Er zit geen laagje vanillecrème tussen. Dat was wel een teleurstelling. Het zijn individuele koeken, hoewel ze dubbel in het tasje steken. Zo zie je maar, de ene eierkoek is de andere niet. Ze waren wel lekker, hoewel ik het laagje vanillecrème toch wel miste. Maar bovenal zijn ze goedgekeurd door mijn Kapoenen. Voorlopig moeten ze wel nog eventjes wachten met de vanillecrème er als eerste van tussen te halen. :-)

Hoewel de naaicursus 8 weken duurt, is mijn eerste project al klaar. U hoeft dus niet tot december te wachten. Het patroon is het Tammy-rokje uit de Ottobre 6/2008. In blogland kwam ik het rokje meermaals tegen en ik dacht: dat wil en dat kan ik ook wel maken. Et voilà, hier is het dan. Het stofje is mijn eerste stofje dat ik enkele maanden geleden al kocht op de stoffenbeurs op het Spuiplein. Ik vind het best wel geslaagd, hoewel de elastiek stikken best wel moeilijk was voor een beginneling als mezelf, dus perfect is het helemaal  niet. En wat ga ik nu doen tijdens de naaicursus? Awel, ik ga een kleedje voor mezelf maken. Het wordt een serieuze opgave, een jurk met boothals en figuurnaden en rits en zo... Maar ik heb er zin in. Ik vrees wel dat het niet op een paar avondjes zal klaar zijn. Maar ik hou jullie op de hoogte van mijn tweede project in mijn naaicursus.

Weet je waar ik nu zo van kan genieten de laatste tijd? Mijn 2 Kapoenen die samen in alle rust en stilte spelen. Puzzelen, tekenen, stickertjes plakken, boekjes kijken, boetseren, koken in hun keukentje, moedertje spelen,... Nu ik dit schrijf lijkt het wel alsof ik 2 voorbeeldige kinderen heb. Maar dat is nu ook niet waar. Ze kunnen ook wel ruzie maken, ambetant zijn en bovenal heel veel lawaai maken. Maar als ze dan eens in stilte samen spelen, vind ik dat een waar plezier! Zo kocht ik deze week rijgkralen (don't worry, nog geen kralen daarvoor is het inslikkingsgevaar nog te groot; maar houten figuurtjes die ze op een veter rijgen, van Djeco). En die figuurtjes op een veter rijgen en zo een ketting maken vinden mijn meisjes wel leuk. En ik vind het leuk omdat er dan toch wat rust heerst in huis. Zalig vind ik dat.

Het gezin is opnieuw volledig. Zaterdag zijn we onze Kapoenen gaan ophalen bij Oma&Opa. We stelden vast dat het plezant was voor iedereen: Oma&Opa hebben genoten van het gezelschap van mijn 2 meisjes, zij op hun beurt vonden het dan weer heel leuk bij Oma&Opa en voor mezelf en De Echtgenoot kan ik stellen dat we de rust geapprecieerd hebben. Maar ik was ook wel blij om mijn 2 Kapoentjes terug te zien na een weekje afwezigheid. Zo geschiedt dat het leven ten huize Mama Van Twee opnieuw zijn gewone gangetje gaat. Grote Kapoen is vandaag opnieuw naar de PSZ en Kleine Kapoen die vindt het wel eens plezant om rustig op haar eentje te kunnen spelen. En ik kan aan de strijk beginnen van een week geleden, want tijdens mijn Me Myself & I-week is dat er nu eens niet van gekomen.

Jawel, het is al de vijfde dag dat ik kinderloos ben. Sinds zondag verblijven mijn meisjes immers bij Oma&Opa. Even tijd voor mezelf, en voor Ons (dat is mezelf en De Echtgenoot). Ik heb heel veel gedaan tijdens deze dagen: het huis op orde gesteld, ramen gepoetst, badkamer en keuken eens flink onder handen genomen, naar de kapper geweest (na 5 maand was dat echt wel eens nodig) en er is ook flink wat van onder mijn naaimachine gerold: Een rokje voor Grote Kapoen, plooirokje uit "Allemaal Rokjes" Een dekentje en wikkeldekentje voor het popje van Grote Kapoen  Muts en sjaal voor Kleine Kapoen Het patroon voor de muts vond ik in de Ottobre 6/2012 en het patroon voor de sjaal vond ik  hier . Ik was op slag verliefd op het stofje en toevallig vond ik dit stofje bij Van Domburg. (Mijn excuses voor de slechte foto.) Ik ben ook begonnen met een rok voor mezelf. Jaja, het gaat goed tussen mijn naaimachine en mij. Tot zover mijn maaksels van deze week. ...

Vorige week ontving ik een bijzonder postpakketje. Het was afkomstig uit Damascus, verzonden door een lokale collega aldaar van De Echtgenoot. De inhoud? Een tasje uit de Anat-shop , oftewel Het Palestijns winkeltje . De Anat-shop was één van mijn lievelingswinkeltjes, waar ik ook heel wat cadeautjes voor familie en vrienden heb gekocht. Wat was zo speciaal aan dit winkeltje/Duits project: het bood werk aan zowel Palestijnse vrouwen in de vluchtelingenkampen als Syrische vrouwen. De opbrengsten gingen dan ook naar deze liefdadigheidsprojecten. Een van mijn laatste aankopen was dit speelkleed, nu een pronkstukje op de kinderkamer: En dit is mijn cadeautje: Het deed me wel iets, moet ik zeggen. Maar het stelde me ook wat gerust, wetende dat dit winkeltje met zijn vrolijke dessins en kleuren in de Rechte Straat nog steeds open is. Ik stuurde de lokale collega vervolgens een mailtje om haar hartelijk te bedanken voor de aangename verrassing. Ik vroeg haar ook hoe het ging m...

Na Grote Kapoen op zondag, was het gisteren de beurt aan Kleine Kapoen. Haar eerste 'haircut' . Met mijn nieuwe aanwinst ging het vlotjes. En ik moet zeggen dat mijn Kleine Kapoen heel braafjes bleef zitten, zodat ik toch redelijk recht kon knippen. Zodoende is ook haar 'nekflap' verdwenen. De haartjes heb ik in een envelopje bewaard, die gaat in de doos met alle andere mooie herinneringen.

Gisteren was het dan zover: Grote Kapoen haar eerste dag in de PSZ. En het ging goed, heel goed zelfs! Geen gewenning nodig voor haar. Met gewenning bedoelen ze hier dat je de eerste dagen je kindje een uurtje in de PSZ laat en dat je dan terugkomt. Dit moet je dan een tweetal dagen doen. Maar mijn Grote Kapoen was snel gewend moet ik zeggen. Vorige week hebben we 2 uurtjes samen doorgebracht in de PSZ om het wat te leren kennen, en dat volstond blijkbaar. Ik ben dan ook heel fier op haar. Geen traantjes als ik vertrek, in tegendeel, ze kijkt zelfs niet om. Ze doet alles mee, gaat in het kringetje zitten om naar een verhaaltje te luisteren, speelt, en zingt. Maar dan is het half twaalf en ga ik haar halen. Ze ziet mij en net dan begint zij te wenen. Dit was gisteren zo en vandaag eveneens. Ik herinner mij zoiets van toen ik kind was: als mijn mama mij kwam halen vloeiden de traantjes ook. Dus ja, ze heeft het van geen vreemden hé?!

Sinds we hier wonen stel ik elke zondag een weekmenu op. Hoe doe ik dat? Ik kijk op de website van de AH wat er in aanbieding staat vanaf maandag. Op basis daarvan stel ik ons weekmenu op. Geen gedoe meer over  'wat gaan we vanavond eten'. Op die manier krijg je een gevarieerd menu en bovendien (toch niet onbelangrijk) bespaar je nog. Een voorbeeld: daarnet ging ik de wekelijkse boodschappen doen en ik had 25€ bespaard. Dat vind ik best wel fijn. En wat staat er deze week op het menu ten huize Mama Van Twee? Maandag: wok met kip en rijst (en de heerlijke kruidenpasta boemboe voor een pittig Indonesisch gerecht) Dinsdag: soep (het moet snel gaan want om 18u vertrek ik naar mijn naailes) Woensdag: gebakken aardappeltjes met kip en spekjes en een champignonroerbakmix Donderdag: hutsepot van wortel en 'slavinken' Vrijdag: pizza Zaterdag: steak-frites met peperroomsaus (de béarnasaisesaus heb ik niet gevonden, ofwel maak ik die zelf eens klaar, dan zal ik mijn boeri...

Het haar van Grote Kapoen moest dringend bijgeknipt worden. Maar omdat de tijd ontbreekt om een afspraak bij De Kinderkapper  te maken, dacht ik om te investeren in een schaar. Gisteren kocht ik bij de drogist, waar ik  eerder  al eens over postte, een kappersschaar. En vandaag was het dan zover: de blonde lokken van mijn Grote Kapoen werden achteraan wat ingekort. Het resultaat mag er best zijn: een korte carré zoals men dan zegt. Maar ik ben vooral tevreden dat haar "Oost-Duits Eighties coiffure" is verdwenen. Want die lange lap in haar nek was nu echt niet meer om aan te zien. Een dezer is Kleine Kapoen aan de beurt. Hoogstwaarschijnlijk een blogpost waardig.

De Zus kwam ons donderdag en vrijdag een bezoekje brengen. Hoewel het verlof was in België op 1 november, gold dat niet in Nederland. De Nederlanders herdenken de doden namelijk op 4 mei. En gezien het hier in Nederland dus geen feestdag was, ging ik met De Zus en mijn 2 Kapoenen shoppen in het centrum van Den Haag. Ditmaal gingen we op zoek naar een winterjas voor mijzelf (want alleen gaan shoppen met mijn 2 Kapoenen, dat is geen sinecure). Na heel wat gepas keerden we huiswaarts, zonder jas. Op vrijdag gingen we wat aan toerisme doen. We besloten naar Leiden te gaan. Het was ook voor mij een eerste bezoek aan deze universiteitsstad, op een kwartier rijden van Den Haag. En ik moet zeggen: Leiden heeft mij verrast. Een gezellige, mooie stad, met vele grachtjes en heel veel winkelstraten (gewoon te veel om dit op een namiddagje of een dagje te doen). We maakten ook een boottochtje, wat mijn meisjes heel plezant vonden; en eerlijk gezegd De Zus en ikzelf vonden het ook best leuk. Vanui...