The Happy Family Abroad

De sirene van een ambulance is een nieuw fenomeen voor Grote Kapoen. Telkens we in de verte de sirene van een ambulance horen zegt Grote Kapoen: "hoor, een ezel"! Nu ja, ergens snap ik het wel: iiiaaaiiiaaaiiiaaa... En mijn Kleine Kapoen die houdt zich stilletjes bezig met het tot zich nemen van druifjes. In de tuin staat een druivelaar, en elke morgen liggen er wat druifjes op de grond. Kleine Kapoen doet dus niets anders dan deze in haar mond steken, maar klein probleempje: ze zijn nog niet rijp! Grote Kapoen weet ondertussen dat ze dat niet mag opeten en dan speelt zij graag voor kleine generaal. Dan zegt zij tegen haar kleine zus: "NEEN! Mag niet!" en haalt zij het druifje uit de mond van kleine zus. Met gevolg dat deze laatste in de vinger van Grote Kapoen bijt en dan is het huis te klein! Zo zal ik mij niet snel vervelen natuurlijk!

In de AH zijn er vaak goeie acties. Deze week is het "hamsterééééén": 1+1 gratis. Ook de wasproducten vielen onzer deze actie. Dus heb ik maar mijn slag gedaan. Ik had immers nog geen enkel wasproduct aangeschaft. Zo heb ik nu 8 producten voor de prijs van 4. Ook op etenswaren gold deze actie. In totaal heb ik ongeveer 30€ bespaard! En dan ben ik zo blij als een kind natuurlijk. Nog meer van die acties zou ik zo zeggen.

Gisteren ben ik met de kindjes naar "De Fred" geweest - zoals de Hagenaar dat dan noemt - dit is de winkelstraat in het Statenkwartier, en op slechts 5 minuutjes wandelen van onze deur. Je vindt er allerlei winkels waaronder deze ouderwetse drogisterij , waar je echt wel alles vindt. Zelf vindt ik het altijd leuk om in zo een winkel rond te snuisteren. Hier zal ik nog vaak komen. Verder heb je er ook een grote boekhandel, Paagman. En wat vind ik nu zo speciaal aan deze boekenwinkel? Villa Paagman . In de winkel kunnen de kindjes naar sprookjes luisteren. Grote Kapoen was al helemaal verknocht aan Roodkapje. U zult begrijpen dat ik er niet kan buiten gaan zonder een boekje voor mijn meisjes te kopen. En Grote Kapoen was er met geen stokken buiten te krijgen. Een andere leuke winkel met hebbedingen is Cook&Co, waar je alles voor de keuken vindt. Voorts vind je in De Fred nog meer drogisterijen, bloemenwinkels, restaurantjes, een slager, kaaswinkels (uiteraard!) en de zo

We zijn in Nederland en dus gaan we winkelen in de AH. Ik vind de AH een aangename winkel, je zou het kunnen vergelijken met de Delhaize in België. En net zoals het huismerk van Delhaize is ook het huismerk van AH echt wel ok. Maar toch zijn er zo een aantal dingen die ons opvielen, laat het ons op cultuurverschillen houden: Het aanbod van pasta en rijst is nogal beperkt. Zo hebben we bijvoorbeeld nog geen pasta van het merk Barilla gevonden. In het rayon van de melk vind je dan wel een uitgebreid assortiment natuurlijk. Zo is er "verse melk" en "houdbare melk" zoals dat dan heet. De verse melk doet me denken aan de blauwe inex-doosjes toen ik in de kleuterklas zat.  Wij Belgen kopen nogal vaak "en masse" aan, maar de Nederlanders doen dat zo niet heb ik de indruk. Een voorbeeld: water koop je per fles, en een pak water bevat maximaal 4 flessen. Dat vind ik nu toch een beetje eigenaardig. Drinken de Nederlanders dan geen water of drinken ze kraantjes

Na drie jaar in het Midden-Oosten te hebben verbleven kan ik toch wel concluderen dat wij gewend zijn geraakt aan temperaturen van 35°. Terwijl iedereen hier in België loopt te puffen en te zweten nu het 35° is,  heb ik helemaal geen last van de warmte. Ok, het is warm en we zweten, maar de voorbije 3 jaar kenden wij een aantal maanden per jaar niets anders. Toen ik vandaag van Den Haag terugreed naar België en ik op mijn dashboard de 37° zag verschijnen, had ik dan ook wel eventjes een nostalgisch moment. Maar alle dagen temperaturen van 35° en meer, dat hoeft nu ook niet voor mij hoor!

Ondertussen zijn we alweer zes weken in België en Grote en Kleine Kapoen hebben het best wel naar hun zin bij Oma&Opa (vooral het begroeten  van de geitjes, koeien, gansen, kippen, poezen en honden in de buurt en het zich kunnen uitleven in de tuin - met glijbaan en trampoline -  vinden beiden heel plezant). Maar Grote Kapoen krijgt ook wat heimwee; ze wilt naar "huis". Zo zaten we gisteren gezellig samen aan de eettafel toen Grote Kapoen - zomaar uit het niets - vroeg om naar huis te gaan, met het vliegtuig, met mama en papa en zusje. Het is natuurlijk allemaal wat ingewikkeld voor een 2,5 jarige. Want wat is nu "thuis"? De laatste zes maanden hebben we eigenlijk niet echt een thuis gehad: zes weken op hotel, dan drie maanden op een gemeubeld appartement en nu reeds zes weken op logement bij Oma&Opa. Het wordt dus tijd om terug ons eigen stekje te hebben, omringd door onze eigen spullen. En ik kan u zeggen dat dit nu héél dichtbij komt. Jawel, volgende

Oftewel de geitjes. De geitjes staan op de weide achter de tuin van Oma&Opa. Vlnr: Gerda, Gwendoline en Guido Zij zijn de nieuwe vriendjes van Grote en Kleine Kapoen. Mijn meisjes hebben ondertussen een ritueel ontwikkeld: elke ochtend gaan ze de geitjes brood geven. En de geitjes? Zij weten dat al goed: ze horen mijn meisjes met een zak brood rammelen en daar komen ze al aangelopen.  Om het voor mijn meisjes nog wat leuker te maken hebben we hen ook maar een naam gegeven. Geef toe, zo naamloos door het leven gaan is toch ook maar saai. En Guido, Gerda en Gwendoline vonden we wel goed klinken.

Wat nu volgt is een niet zo appetijtelijke blogpost, u bent gewaarschuwd! Het begon allemaal in Amman. De kaka van Grote Kapoen kon nogal verschillen tijdens de dag (had waarschijnlijk ook wel te maken met de warme temperaturen). De Echtgenoot vond er niets anders op dan er grappige woordjes bij te verzinnen. Zo hebben we de konijnenkeutel, de kamelenkeutel, de platte kak en de spaghettikak. Met gevolg dat elke keer als Grote Kapoen kaka gedaan heeft, zij ons ook weet te zeggen van welke soort het is. En dit doet ze tot de dag van vandaag. Alleen kijken de mensen wel eens raar op als ze zegt dat ze een kamelenkeutel heeft gelegd. Opdat we dit toch niet zouden vergeten, vind ik dit dan ook een blogpost waard, hoewel zij er dan misschien niet meer aan wil herinnerd worden!

Zaterdag gingen we op bezoek bij de meter van Grote Kapoen. En laat het daar nu eens een muziekparadijs zijn voor mijn Kapoenen. Samen met De Muzikant heeft Grote Kapoen gedrumd, misschien wel de toekomstige  Isolde ? Kleine Kapoen bracht een muzikaal stukje op de piano. En ook de gitaar wekte bij beiden interesse op. Ik zou zo gaan denken dat ze toch een muzikaal talent hebben!

Eerder had ik het al over het neurotisch trekje van Grote Kapoen maar we hebben nu nog een ander trekje ontdekt: Grote Kapoen is bang van alles wat vliegt. Terwijl Kleine Kapoen niet bang is van een vliegje, vlindertje of bijtje (ze vangt ze namelijk met haar 2 vingertjes) roept Grote Kapoen het uit van de schrik. Tja, van wie zou zij dat nu hebben?!

Ik zit een beetje achter met mijn blog maar probeer u toch wat op de hoogte te houden van het reilen en zeilen bij de familie van Mama Van Twee. Tijdens onze derde en vierde week heeft de zon zich eindelijk laten zien. Voor de kindjes betekende dit: ravotten in de tuin, een bezoekje aan Planckendael, Puyenbroeck en De Gavers, en een plonsje in het zwembad bij Tante Leen. Dat laatste vond Grote Kapoen natuurlijk heel plezant. Uiteindelijk had ik ook een dagje vrij om met De Beste Vriendin naar A'pen te gaan, zonder onze kindjes. En het was plezant. Afsluiten doen we meestal in Café Zurich, en dat was ook dit keer het geval. Nog wat gezelllig nakletsen bij een drankje (een Bolleke voor mij en een Witteke voor De Beste Vriendin zoals in the good old days) om dan terug richting onze kinders te rijden!  Dat zijn zo van die momenten dat ik toch wel mis als we in het buitenland zijn. Maar Beste Vriendin en familie Den Haag is maar een boogscheut verwijderd, dus die momenten zal ik de ko

Tijdens onze tweede week zijn De Echtgenoot en ik naar Stockholm geweest. We verbleven  hier . Een hotel met een prachtige ligging en één van de mooiste uitzichten. Terwijl het in België aan het regenen was, hebben wij met de gids "100% Stockholm" bij een stralende zon de stad verkend en de bijhorende eilandjes oftewel de archipel. Een stad met water, het is toch altijd iets bijzonders vind ik. We hebben goed gegeten en gedronken en geshopt. Zo kocht ik er de befaamde "zweedse clogs", heb ik leuke kapstokjes gekocht bij DesignTorget , en vond ik leuke kleertjes voor onze meisjes bij Juliet . Shoppingtrip geslaagd aldus. Een must is uiteraard de Vasa . En ik moet toch wel toegeven dat het indrukwekkend is om dit schip te zien. We waren wel zo slim om héél vroeg naar het Vasa Museet te gaan. Om 9u15 waren we in het museum, zonder te moeten aanschuiven. Toen we buitenkwamen en ik de mensenmassa zag was ik toch wel blij dat we er vroeg bij waren! Dus als je ooit i