The Happy Family Abroad

Dat is dé favoriet van Kleine Kapoen. 2 grote porties puree smulde zij, een plezier om te zien. En dat terwijl ik pastinaak nog nooit had klaargemaakt, tot vorige week. Toen viel het ook al serieus in de smaak bij Kleine Kapoen. Grote Kapoen daarentegen weigert dezer dagen petatjes te eten, enkel een "vleesje". Maar gisteren had zij pech want er stond zalm op het menu in combinatie met de pastinaakstoemp (een recept van JM). Toen ik het haar voorschotelde kwam de volgende vraag: "maar mama, waar is het vleesje?" Gevolg: zij weigerde haar puree en de zalm op te eten én mama weigerde haar melk voor het slapengaan. "Geen petatjes, geen melk" dàt is mijn motto en daar hou ik aan vast! Zodoende ging Kleine Kapoen met een vol maagje naar haar bedje en Grote Kapoen met een lege maag. Vanmorgen had deze laatste dan ook een beetje honger: na haar warme chocomelk vroeg zij onmiddellijk naar een boterham! Ik hoop dat ze dit nu onthoudt en vanavond haar petatjes o...

... dat je ze (lees: de kinderen) "achter het behang" zou willen plakken. De voorbije dagen waren zo van die dagen. Grote Kapoen is tegendraads tot en met, Kleine Kapoen plakt letterlijk aan mijn benen en wordt ook nogal eigenwijs, beiden maken ruzie waardoor ik steeds voor scheidsrechter moet spelen... Kortom de voorbije week was een hel. Ik las op internet dat de peuterpuberteit duurt van 2 tot 4 jaar. Dat betekent nog een jaar voor Grote Kapoen maar voor Kleine Kapoen moeten die lastige 2 jaar nog beginnen (of misschien zijn ze al begonnen?). Dat betekent dat er nog heel wat momenten gaan komen dat ik ze "achter het behang wil plakken" . Maar om mijn humeur wat op te vrolijken kocht ik vandaag 20 tulpen voor 5€, goed om 2 vaasjes te vullen. Dat maakt mij blij. En dan begon de zon ook nog te schijnen... helemaal om vrolijk van te worden. (Terwijl ik dit schrijf zijn beiden samen aan het spelen, zouden de tulpen en de zon een invloed hebben?)

Voor Grote Kapoen: een trui met kraagje, gebaseerd op hetzelfde patroon als de kaptrui uit het boek Stof voor Durf-het-Zelvers.  Met de overschot van de stof maak ik nog een kaptrui voor Kleine Kapoen. Die zijn zo gemakkelijk te maken en zitten zo snel in elkaar. Echt een tof patroontje. 

Jawel, het is mij gelukt. Vorige week begon ik aan de hoodie uit het boek  Stof voor durf-het-zelvers . Ik kreeg het boek met Kerstmis cadeau en er staan heel wat mooie projecten in. Ik koos voor een kabouterstofje in tricot (vond ik bij Holland Stoffenhuis in Leiden). In het boek staat er geen beschrijving voor een voering maar ik wou er mij toch maar aan wagen (zoals een echte durf-het-zelver natuurlijk), gewoon omdat het warmer is, zeker met deze temperaturen. De mouwen en de boord onderaan werd afgewerkt met een rode boordstof die perfect bij het stofje past. U moet weten dat ik nog nooit iets gemaakt had in tricot, dus dit was een testcase. En ik moet zeggen dat het wel aardig gelukt is met mijn Husqvarna. Voorlopig kan ik het nog stellen zonder een overlockmachine (ahum). Aanvankelijk was het een hoodie voor Grote Kapoen maar hij viel wat klein uit. Ik had de maat 98 overgetekend en deze aangepast naar een maat 92. Maar geen nood, hij zit als gegoten voor Kleine Kapoen,...

Sinds donderdag zijn we in het bezit van ons nieuwe vervoermiddel: een slee. Sneeuwpret met mijn Kapoenen dacht ik, maar dat was buiten de wil van Grote Kapoen gerekend. Na 10 seconden wilde zij van de slee, ze wilde stappen in de sneeuw met haar nieuwe sneewbotjes aan. Kleine Kapoen vond het geweldig op de slee, zo zelfs dat ze er niet meer af wilde. Maar dat laatste is niet zo praktisch als je de straat moet oversteken die sneeuwvrij is (glijden op asfalt is nu eenmaal niet goed voor de slee). Zaterdag vatten we het plan op om met het gezin een kleine wandeling te maken, met de slee. Grote Kapoen wilde enkel de slee trekken en opeens weigerde ook Kleine Kapoen om nog op de slee te gaan zitten. Daar stonden we dan, met onze slee en 2 koppige dochters. Vandaag moest Grote Kapoen naar de PSZ. Deze morgen gingen we te voet, door de sneeuw met Kleine Kapoen in de buggy (ditmaal de single one). Maar sommige stukken voetpad liggen er nogal onhandig bij als je er met een buggy door moe...

hoeveel sneeuw er hier in Den Haag gevallen is!

Dat waren de woorden van Grote Kapoen gisteren in de AH. Het was half twee in de namiddag en het begon te sneeuwen. Aan de zelfscan-kassa vonden Grote en Kleine Kapoen het plezanter om aan het raam naar de vallende sneeuw te kijken. Sindsdien is het blijven sneeuwen en deze ochtend werden we wakker onder een heus sneeuwtapijt van 15cm dik. Grote Kapoen moest naar de PSZ gebracht worden. De auto liet ik achterwege en dus besloot ik om te voet door de sneeuw te gaan. Maar dat was buiten de enorme proportie sneeuw gerekend. Voor de eerste 100m ging het nog (waar een schooltje niet goed voor is) maar eens de bocht om (en het schooltje voorbij) moest ik mij door ondertussen 19cm hoge sneeuw worstelen met een duokinderwagen van het type Urban Jungle. En dat vergde heel wat kracht, zoveel zelfs dat ik maar besloot om terug huiswaarts te keren. De Echtgenoot liet weten dat ook hij terug naar huis kwam want noch tram noch bus kan zich een weg banen door de sneeuw. De Echtgenoot heeft zich dan...

Gisteren keek ik naar het programma Volt omdat het over een (voor mij toch) belangrijke test ging: pampers. De pampers van het Kruidvat kwamen als beste uit de test. Sinds we in Nederland wonen koop ik de pampers voor mijn Kapoenen altijd bij het Kruidvat. Reden: mijn meisjes kunnen niet goed tegen de Pampers-pampers. In Damascus kocht ik steevast Libero-pampers en in Amman kochten we de Finee-pampers (een lokaal merk). Nog altijd blijf ik de Finee-pampers de beste vinden (idem dito voor de babywipes). Dus als u ooit in Jordanië op reis bent met je kleine kadees, overlaad je valies niet met pampers want... Finee is the best! Nu, om tot mijn verhaal van de dag te komen: vandaag ging ik dus naar het Kruidvat om pampers te kopen. Maar wat bleek? Het schap was volledig leeg. Hebben de Hollanders nu massaal naar Volt gekeken of was er de voorbije week een serieuze promotie die ik gemist heb?

De Echtgenoot had een nieuwjaarsreceptie deze avond en dus besloot ik om samen met mijn meisjes een pizza te maken. En dat viel in de smaak. Beiden hadden dolle pret met het "versieren" van de pizza: hamreepjes, champignons, salami, mozzarella, geraspte kaas (en roquefort voor mijn stukje pizza, ja, een vierkazen pizza blijft een van mijn favorieten). Maar er verdwenen ook heel wat hamreepjes, mijn meisjes hadden er niet anders op gevonden dan de hamreepjes in de tomatensaus te dippen en op te eten ( "lekker mama") . Toen verdween de pizza in de oven en dat vonden ze allebei wel spannend. Regelmatig gingen ze voor de oven staan ( "klaar mama?") . Na 20 minuutjes werd hun wachten beloond en kwam er een heerlijk geurende en vooral lekkere pizza op tafel. Ik vond het een aangename vooravond en ik kijk uit naar de cupcake-momenten met mijn 2 dochters.

Zo kan ik 8 januari 2013 wel omschrijven. Ik begin bij het begin. Nadat ik Grote Kapoen ben gaan ophalen in de PSZ ben ik mijn meisjes naar de Ikea in Delft gegaan. Ik moest een recipiënt voor mijn kerstboom hebben. De doos waarin deze verpakt zat had ik al 3 opeenvolgende jaren volledig dicht getapet, met gevolg dat we de doos na het uithalen van de kerstboom dit jaar maar meteen bij het kartonafval hadden gedaan. Dus ik met mijn meisjes naar de Ikea. Beiden kozen een knuffeltje van 99 cent, zo waren ze meteen braaf. En ik had hen beloofd dat we balletjes met frietjes gingen eten. Dus vervolgens naar het restaurant, een kinderportie Zweedse balletjes en een kleine portie voor mezelf, 2 fristi's en een waterke. En dan... betalen. Maar wat bleek? Ik was mijn portefeuille thuis vergeten. Om mijn meisjes nog te voorzien van een koekje, een drinkbeker en pampers had ik nog snel snel van handtas verwisseld. En daar stond ik met 2 dienbladen met Zweedse balletjes, frietjes, en drankjes...

Zo, de vakantie zit er alweer op. Voor het eerst sinds lang had ook De Echtgenoot 2 weken kerstvakantie. En dat vonden we allemaal wel plezant. Dus vandaag de eerste werkdag voor De Echtgenoot en Grote Kapoen opnieuw naar de PSZ. Alles gaat dus weer zijn gewone gangetje ten huize Mama Van Twee. En ik heb opnieuw tijd om te bloggen. Na een "knallende" overgang van Oud naar Nieuw in Den Haag (die Nederlanders zijn gewoon zot wat vuurwerk betreft) brachten we een nieuwjaarsbezoek aan de familie in België. Ons bezoekje sloot ik af met een dagje "solden doen". Samen met De Beste Vriendin stond ik op 3 januari om 8u aan de winkel van dat ene bekende kindermerk. (De Echtgenoot verklaarde mij gek). Voor mij was het de eerste keer, voor De Beste Vriendin is het een traditie geworden. En wat bleek? We waren niet alleen. Vòòr ons waren er al heel wat mama's die nog vroeger zijn opgestaan om nog vroeger aan de winkel te kunnen staan. Jawel, we stonden buiten in de rij a...