Nieuw vervoermiddel

Sinds donderdag zijn we in het bezit van ons nieuwe vervoermiddel: een slee. Sneeuwpret met mijn Kapoenen dacht ik, maar dat was buiten de wil van Grote Kapoen gerekend. Na 10 seconden wilde zij van de slee, ze wilde stappen in de sneeuw met haar nieuwe sneewbotjes aan. Kleine Kapoen vond het geweldig op de slee, zo zelfs dat ze er niet meer af wilde. Maar dat laatste is niet zo praktisch als je de straat moet oversteken die sneeuwvrij is (glijden op asfalt is nu eenmaal niet goed voor de slee). Zaterdag vatten we het plan op om met het gezin een kleine wandeling te maken, met de slee. Grote Kapoen wilde enkel de slee trekken en opeens weigerde ook Kleine Kapoen om nog op de slee te gaan zitten. Daar stonden we dan, met onze slee en 2 koppige dochters.

Vandaag moest Grote Kapoen naar de PSZ. Deze morgen gingen we te voet, door de sneeuw met Kleine Kapoen in de buggy (ditmaal de single one). Maar sommige stukken voetpad liggen er nogal onhandig bij als je er met een buggy door moet (hopen sneeuw bij elkaar geveegd, waardoor je al hortend en stotend de buggy op het voetpad moet duwen). Om dergelijk scenario te vermijden nam ik deze middag ons nieuwe vervoermiddel. Met Kleine Kapoen op de slee trok ik naar de PSZ, en wat ging dat goed... Terug naar huis werd de slee beladen met het rugzakje van Grote Kapoen, dat Kleine Kapoen als kussentje gebruikte. Zo een slee, dat vind ik nu eens handig zie: geen gesleur met de buggy door de sneeuw en heel wat sneeuwpret onderweg.