"Wow, sneeuw!"

Dat waren de woorden van Grote Kapoen gisteren in de AH. Het was half twee in de namiddag en het begon te sneeuwen. Aan de zelfscan-kassa vonden Grote en Kleine Kapoen het plezanter om aan het raam naar de vallende sneeuw te kijken.

Sindsdien is het blijven sneeuwen en deze ochtend werden we wakker onder een heus sneeuwtapijt van 15cm dik. Grote Kapoen moest naar de PSZ gebracht worden. De auto liet ik achterwege en dus besloot ik om te voet door de sneeuw te gaan. Maar dat was buiten de enorme proportie sneeuw gerekend. Voor de eerste 100m ging het nog (waar een schooltje niet goed voor is) maar eens de bocht om (en het schooltje voorbij) moest ik mij door ondertussen 19cm hoge sneeuw worstelen met een duokinderwagen van het type Urban Jungle. En dat vergde heel wat kracht, zoveel zelfs dat ik maar besloot om terug huiswaarts te keren. De Echtgenoot liet weten dat ook hij terug naar huis kwam want noch tram noch bus kan zich een weg banen door de sneeuw. De Echtgenoot heeft zich dan maar gewaagd aan een fietstochtje (liever hij dan ik). Ik besloot om Grote Kapoen dan maar thuis te houden, bovendien is de PSZ ook maar voor de luttele drie uurtjes.

Straks zullen wij ons amuseren met het maken van een sneeuwman. En misschien moet ik maar eens snowboots aanschaffen voor mijn Kapoenen én een slee. Dat zou het wat makkelijker maken om door zo een massa sneeuw te ploeteren!