The Happy Family Abroad

Twee weekends geleden waren de Kapoenen bij Oma&Opa. Daarvan hebben wij (De Echtgenoot en ik) geprofiteerd om nog eens een dagje A'dam te doen. Deze keer bezochten we de wijk Rembrandtplein, Utrechtsestraat en De Pijp. We deden de wandeling zoals vermeld in één van de leukste reisgidsen (d.i. 100% Amsterdam). De auto lieten we achter op de P&R Sloterdijk. Vandaar namen we de tram naar het Museumplein. Deze optie is echt aan te raden. Je betaalt slechts 8€ parkeergeld, inclusief je ticket voor tram, bus of trein. Dat is een stuk goedkoper dan parkeren in de binnenstad van Amsterdam, waar je al snel 14€ betaalt voor 3 uur parkeren. Het toeval wou dat het net de dag van de opening van het Rijksmuseum was (gelegen aan het Museumplein); gepaard gaande met het bezoek van de Koningin. Zij ontving de sleutel van het Rijksmuseum om het dan officieel voor het publiek te openen. En publiek, dat was er (het was dan ook gratis toegang; en neen we zijn niet in de rij gaan staan). Vuurw...

Kleine Kapoen die oefent alvast op de step van haar grote zus. Maar dan komt Grote Kapoen naar buiten en ziet kleine zus op HAAR step. Met dit tot gevolg: Nog 5 daagjes en dan krijgt Kleine Kapoen ook haar step (voor haar verjaardag). Maar of daarmee de driftbuien verdwijnen, dat betwijfel ik.

Met het zonnetje die zich eindelijk laat zien, kreeg ik zin in een schoonmaakronde. Winterkledij werd ingeruild voor zomerkledij, de kinderkledij werd gesorteerd (deel voor verkoop op MP, deel voor een 2e ronde voor Kleine Kapoen), kleerkasten werden uitgekuist, en ook het parket in de living kreeg nog eens een dweilbeurt. Het tapijt (een kelim) heb ik op zijn Arabisch "gelucht". Ik heb het gewoon buiten aan de waslijn gehangen (bij gebrek aan een balkon en plastic stoelen, zoals men in het straatbeeld van Dam zag). Nu moet ik zeggen dat we tijdens ons verblijf in Dam nooit het tapijt op die manier hebben gelucht. Ik zag er het nut niet echt van in: een tapijt buitenhangen om te "verfrissen" terwijl de lucht vol stof hangt. Laat staan dat ik de was buitenhing in Dam. Maar nu, in de frisse zeelucht van Scheveningen, besloot ik om het tapijt toch eens te luchten. De kindjes die hadden er weer een attractie bij en zongen er onder van "met de trein van Amsterda...

Gisteren deed Grote Kapoen haar verhaal over haar verblijf bij Oma&Opa (Grote en Kleine Kapoen verbleven het afgelopen weekend bij Oma&Opa in België). Het was een nogal onsamenhangend verhaal: gaande van op de glijbaan spelen, mama komt ons zondag halen, op de trampoline, geitjes kijken tot de kameel . Blijkbaar hadden ze bij Oma&Opa een kameel gezien. Toen ze naar de geitjes gingen kijken zagen ze opeens een kameel . Waarop ik stomverbaasd keek en vroeg: "heb jij een kameel gezien bij Oma&Opa?". "Ja, mama, een kameel". En vandaag heb ik ontdekt wat ze ermee bedoelde. We reden naar een tuincentrum en onderweg waren er wegenwerken aan de gang. Opeens zei Grote Kapoen: "kijk, een kameel". Waarop ik: "waar zie jij nu een kameel?". En toen kwam het! Mijn Grote Kapoen heeft het al de hele tijdover een "camion". Achteraan het huis van Oma&Opa zijn er weides en loopt er een wegje. Daar hadden ze een vrachtwagen zien passe...

De oranjegekte is officieel toegeslagen. Zo kwam ik deze week op de kinderafdeling van de V&D en stelde vast dat oranje opeens de trendkleur was. Bepaalde kindermerken hebben dus een speciale kledinglijn uitgebracht voor de troonswissel. In de Hema is er een standje met allerlei oranje feestartikelen (hoeden, sjaals, zonnebrillen).  Op Marktplaats zie je advertenties waarbij men dan vermeld: ideaal voor 30 april.  Deze morgen kwam ik bij de bakker en zag ik oranje chocolaatjes verpakt met oranje en blauw-wit-rode lintjes.  30 april, het wordt een heus oranjefeest. En dat op de verjaardag van onze Kleine Kapoen, ocharme! We wisten al dat Nederlanders helemaal door het dolle heen gaan bij dergelijke festiviteiten, maar ik sta toch wel versteld van wat ik zie in de winkels.

Het is eventjes geleden dat ik hier nog eens iets gepost heb. Maar de voorbije 2 weken vroegen mijn Kapoenen zoveel aandacht (lees: waren zo tegendraads) dat ik er niet toe kwam om een blogpost te schrijven. Bovendien is het slapengaan een hel geworden dezer dagen. Kleine Kapoen wilt niet in haar bed slapen (tenzij ik naast haar ga liggen) en voor Grote Kapoen is er nog teveel licht om half acht 's avonds. Dan zegt zij: "maar mama, het is nog niet donker". Leve het zomeruur! En het is nu officieel: Kleine Kapoen bevindt zich nu ook in die "Terrible Two's", hoewel het nog 3 weken is vooraleer zij 2 jaar wordt. Enkele voorbeelden: Zij wilt niet meer in de buggy zitten. Zij weigert resoluut en krijst heel het huis of de straat bij elkaar; en als zij vijf minuten stapt, wilt zij ook niet meer verder. Dan blijft zij gewoon staan.  Als haar iets geweigerd wordt, is het huis te klein. Het gaat zelfs zo ver dat zij zich op de grond smijt en met haar voorhoofd ...