The Happy Family Abroad

Twee jaar geleden waagde ik mij al eens aan het breien van een truitje (met een Noors patroon). Maar ik kwam niet ver. Vorig jaar gaf ik het breiwerk aan mijn mama maar ook daar bleef het liggen. En toen kwam vorige maand het breiboek "Jules en Julie" uit. Ik was op slag verkocht aan de eenvoudige truitjes en vestjes. Ik deed mezelf het boek cadeau en de volgende dag trok ik naar een leuk breiwinkeltje in Den Haag (WOOOL). De heel sympathieke dame van de winkel wist mij te vertellen dat ze het boek ook al had besteld. Zij heeft prachtige kwaliteitswol, waaruit je maar moeilijk kan kiezen (al die kleuren, het was voor mij als in een snoepwinkel toen ik klein was). Ik besloot het truitje Lou te maken en koos voor een makkelijk te combineren kleur: ecru (mede op advies van de sympathieke dame). Na een kleine 3 weken is het truitje klaar (wel eens wat gesukkeld met het meerderen en minderen en vooral met het in elkaar zetten van de panden en dan met het opnemen van de steken vo...

Hoog tijd dat ik, na de kaptrui van een jaar geleden, nog eens iets maakte voor mijn petekindje (die ondertussen al 7 jaar geworden is). Ik wou eens een jongenshemd maken. Uit het boek Homemade Mini Couture maakte ik het gingerbread-hemd. En nu hopen dat ie past...

Vorige week was er ruzie over het appeltjestasje van Grote Kapoen. Kleine Kapoen wou het tasje dragen om naar 'de winkel' te gaan (hun ingebeeld speelwinkeltje, meer bepaald onze keukenroltafel). Grote Kapoen zag dit en keurde dit onmiddellijk af. Ah ja, want het is haar tasje. Ik beloofde Kleine Kapoen een tasje. En zodoende maakte ik op een vrijdagnamiddag een tasje voor mijn kleinste meisje. En ik moet zeggen, ik begrijp niet waarom het zolang moest duren want op een uurtje stak het in elkaar.  Een restje pandastof werd een kleurrijk tasje: Toen we thuiskwamen van school zag Kleine Kapoen een verrassing aan haar stoel hangen. En dat gezichtje sprak boekdelen. Het kind was dolblij met haar tasje en ging niet meer af tot ze moest gaan slapen. Daarvoor doe je dat toch wel, die lach, die blijdschap, met een creatie uit een lapje stof van 20x40cm; volledig handmade. 

Ik had er op heel wat blogs al iets over gelezen: de herfstwandeling met de eierdoos. Omdat het zaterdag nog een mooi nazomerdagje was maar de herfst toch al begonnen is, besloten we een uitstapje naar het bos te maken, meer bepaald naar Park Zorghvliet, ons buurtpark laat ons maar zeggen. Ik printte het formulier af van de website van Klasse, plakte het op een eierdoos, en vervolgens met de kindjes in de bak trokken we naar het bos. Het was geweldig. Beiden vonden het leuk om de dingen te zoeken die overeenkwamen met de afbeeldingen op hun eierdoos. de buit... Nog wat herfstfoto's: En een spoor werd achtergelaten: