Een vroeg verjaardagscadeau
Vorige week zei ik tegen De Echtgenoot: "ik wil een bakfiets".
Elke dag opnieuw is het een heel gedoe om met mijn Kapoenen ergens heen te gaan binnen een straal van 2 km. Kleine Kapoen weigert resoluut in de buggy te zitten en krijst heel de straat bij elkaar als ik haar er tegen haar wil in toch probeer in te zetten. De draagdoek is ideaal als we gewoon een wandeling maken naar de speeltuin, zonder boodschappen te doen (want een peuter in de draagdoek en een boodschappentas en een tas om je schouder en een andere peuter die een handje vraagt, dat gaat niet. En boodschappen doen met de buggy, Kleine Kapoen die weigert in de buggy te zitten maar na 5 minuten ook weigert verder te stappen en Grote Kapoen die dan nog eens haar kuren kan krijgen is helemaal zottenwerk.
Met de nabije toekomst in het vizier (vanaf september gaat Grote Kapoen naar het Lycée Français en in november kan Kleine Kapoen starten in de PSZ) zag ik de bui wat hangen. Hoe ga ik dat klaarspelen met het Lycée op 1,5km en de PSZ op nog geen km van onze woonst en tussendoor nog wat kleine boodschappen doen? Met het voor- en achterzitje op mijn fiets durf ik bijna niet te fietsen (bovendien heb ik dan geen plaats achteraan om de boodschappen te plaatsen, laat staan dat ik die nog eens aan mijn stuur moet hangen). De ruimte tussen het voorzitje en mijn zadel is nogal krap moet u weten, en bovendien slinger je nogal bij vertrek. Dus echt veilig fietsen vind ik dat niet, en ook De Echtgenoot houdt zijn hart vast als ik zo zou fietsen. Met de auto een straal van 1,5km rijden is nogal belachelijk, vindt u niet? (niettegenstaande ik dat nu wel eens durf te doen, vooral dan 's morgens).
Voor mij bleef er maar één oplossing over: een bakfiets. Maar dan moest ik De Echtgenoot overtuigen. Na het aanhoren van bovenstaand verhaal (meermaals per week, wat op den duur waarschijnlijk niets anders dan gezaag was), stemde hij dan toch toe om een bakfiets aan te schaffen.
Voorbije zaterdag maakte ik een proefritje op een tweedehandse Babboe Big (een driewieler). Maar tegen al mijn verwachtingen in, reed dat niet soepel. Een bocht nemen met een driewieler is geen sinecure. Het leek wel of ik opnieuw moest leren fietsen. Toen we (ik en Grote Kapoen) terug thuis waren vertelde Grote Kapoen aan De Echtgenoot het volgende: 'papa, mama kan niet fietsen". Tja, dat zegt genoeg zeker?!
Na wat research op het internet besloten we om dan toch maar voor een nieuwe bakfiets te gaan en het zou wel wennen om met een driewieler te rijden (dacht ik). Gisteren brachten we een bezoekje aan deze speciaalzaak. Ik maakte een ritje op deze bakfiets en was meteen verkocht. Dit rijdt als een gewone fiets en anders dan wat ik dacht rijdt de fiets heel licht en is deze zeer wendbaar in de bochten; net als een gewone fiets. Na nog wat bedenktijd gingen we vandaag terug naar Beer Fietsen en bestelden we de Cargo Bike (korte versie). Nog 2 à 3 weken wachten en dan mag ik rondrijden in deze bak met mijn Kapoenen. Zij vinden het alvast heel plezant. Kleine Kapoen wou er zelfs niet meer uit (na het proefritje), zij wou nog een toertje maken in de bak.
En De Echtgenoot die zei vandaag: deze is dan voor jouw verjaardag - weliswaar pas binnen 2 maanden. Maar ik ben dolgelukkig en kan niet wachten om met mijn bakfiets door Den Haag te rijden met mijn Kapoenen in mijn zicht. Geen gezeur meer over al dan niet zelf stappen, koppig blijven staan en weigeren verder te stappen. Deze bakfiets zal mij heel wat tijd besparen, dat weet ik nu al. Wow, wat een verjaardagscadeau!! Dankjewel lieve echtgenoot!
Elke dag opnieuw is het een heel gedoe om met mijn Kapoenen ergens heen te gaan binnen een straal van 2 km. Kleine Kapoen weigert resoluut in de buggy te zitten en krijst heel de straat bij elkaar als ik haar er tegen haar wil in toch probeer in te zetten. De draagdoek is ideaal als we gewoon een wandeling maken naar de speeltuin, zonder boodschappen te doen (want een peuter in de draagdoek en een boodschappentas en een tas om je schouder en een andere peuter die een handje vraagt, dat gaat niet. En boodschappen doen met de buggy, Kleine Kapoen die weigert in de buggy te zitten maar na 5 minuten ook weigert verder te stappen en Grote Kapoen die dan nog eens haar kuren kan krijgen is helemaal zottenwerk.
Met de nabije toekomst in het vizier (vanaf september gaat Grote Kapoen naar het Lycée Français en in november kan Kleine Kapoen starten in de PSZ) zag ik de bui wat hangen. Hoe ga ik dat klaarspelen met het Lycée op 1,5km en de PSZ op nog geen km van onze woonst en tussendoor nog wat kleine boodschappen doen? Met het voor- en achterzitje op mijn fiets durf ik bijna niet te fietsen (bovendien heb ik dan geen plaats achteraan om de boodschappen te plaatsen, laat staan dat ik die nog eens aan mijn stuur moet hangen). De ruimte tussen het voorzitje en mijn zadel is nogal krap moet u weten, en bovendien slinger je nogal bij vertrek. Dus echt veilig fietsen vind ik dat niet, en ook De Echtgenoot houdt zijn hart vast als ik zo zou fietsen. Met de auto een straal van 1,5km rijden is nogal belachelijk, vindt u niet? (niettegenstaande ik dat nu wel eens durf te doen, vooral dan 's morgens).
Voor mij bleef er maar één oplossing over: een bakfiets. Maar dan moest ik De Echtgenoot overtuigen. Na het aanhoren van bovenstaand verhaal (meermaals per week, wat op den duur waarschijnlijk niets anders dan gezaag was), stemde hij dan toch toe om een bakfiets aan te schaffen.
Voorbije zaterdag maakte ik een proefritje op een tweedehandse Babboe Big (een driewieler). Maar tegen al mijn verwachtingen in, reed dat niet soepel. Een bocht nemen met een driewieler is geen sinecure. Het leek wel of ik opnieuw moest leren fietsen. Toen we (ik en Grote Kapoen) terug thuis waren vertelde Grote Kapoen aan De Echtgenoot het volgende: 'papa, mama kan niet fietsen". Tja, dat zegt genoeg zeker?!
Na wat research op het internet besloten we om dan toch maar voor een nieuwe bakfiets te gaan en het zou wel wennen om met een driewieler te rijden (dacht ik). Gisteren brachten we een bezoekje aan deze speciaalzaak. Ik maakte een ritje op deze bakfiets en was meteen verkocht. Dit rijdt als een gewone fiets en anders dan wat ik dacht rijdt de fiets heel licht en is deze zeer wendbaar in de bochten; net als een gewone fiets. Na nog wat bedenktijd gingen we vandaag terug naar Beer Fietsen en bestelden we de Cargo Bike (korte versie). Nog 2 à 3 weken wachten en dan mag ik rondrijden in deze bak met mijn Kapoenen. Zij vinden het alvast heel plezant. Kleine Kapoen wou er zelfs niet meer uit (na het proefritje), zij wou nog een toertje maken in de bak.
En De Echtgenoot die zei vandaag: deze is dan voor jouw verjaardag - weliswaar pas binnen 2 maanden. Maar ik ben dolgelukkig en kan niet wachten om met mijn bakfiets door Den Haag te rijden met mijn Kapoenen in mijn zicht. Geen gezeur meer over al dan niet zelf stappen, koppig blijven staan en weigeren verder te stappen. Deze bakfiets zal mij heel wat tijd besparen, dat weet ik nu al. Wow, wat een verjaardagscadeau!! Dankjewel lieve echtgenoot!
Reacties
Een reactie posten