30 april
Het is ondertussen al gepasseerd maar ik wou er toch nog iets over schrijven, over 30 april. Niet alleen was het Koninginnedag maar het was tevens de verjaardag van onze Kleine Kapoen. 2 jaar is zij geworden, wat gaat dat toch snel. Ik herinner me nog goed die 30 april 2011, toen ik ons meisje in mijn armen mocht nemen, daar in l'Hôpital St-Louis in Dam, een maand voor haar geplande komst.
Maar goed, terug naar 30 april 2013. Uiteraard kreeg zij een cadeautje, en wat voor één: een step. Die oogjes en dat lachje toen ze de doos opende (daar doe je het toch allemaal voor). Daarna werd er een wedstrijdje steppen gehouden tussen Grote en Kleine Kapoen.
Om ook wat feeling te hebben met Koninginnedag, trokken we naar De Fred, alwaar er een Vrijmarkt was. Aanvankelijk - afgaande op de affiches die overal hingen - dacht ik dat het een plaats was (je weet wel zoals Vrijdagmarkt) maar na wat gegoogle bleek "Vrijmarkt" gewoon een rommelmarkt te zijn. En die vrijmarkt, dat trok toch wel wat Nederlanders op de been. Het was veel te druk en de kindjes hadden er eigenlijk niks aan (die zagen alleen maar voeten en benen). Zodoende trokken we ons al snel terug richting huis, waar we dan maar op tv de plechtigheden gevolgd hebben (terwijl er volop gestept werd).
Ik bakte in de namiddag nog wat pannenkoeken en Kleine Kapoen mocht haar 2 kaarsjes uitblazen. Het was een mooie dag, en voor mij ook wel een emotionele dag; want wat worden mijn meisjes groot...
Maar goed, terug naar 30 april 2013. Uiteraard kreeg zij een cadeautje, en wat voor één: een step. Die oogjes en dat lachje toen ze de doos opende (daar doe je het toch allemaal voor). Daarna werd er een wedstrijdje steppen gehouden tussen Grote en Kleine Kapoen.
Om ook wat feeling te hebben met Koninginnedag, trokken we naar De Fred, alwaar er een Vrijmarkt was. Aanvankelijk - afgaande op de affiches die overal hingen - dacht ik dat het een plaats was (je weet wel zoals Vrijdagmarkt) maar na wat gegoogle bleek "Vrijmarkt" gewoon een rommelmarkt te zijn. En die vrijmarkt, dat trok toch wel wat Nederlanders op de been. Het was veel te druk en de kindjes hadden er eigenlijk niks aan (die zagen alleen maar voeten en benen). Zodoende trokken we ons al snel terug richting huis, waar we dan maar op tv de plechtigheden gevolgd hebben (terwijl er volop gestept werd).
Ik bakte in de namiddag nog wat pannenkoeken en Kleine Kapoen mocht haar 2 kaarsjes uitblazen. Het was een mooie dag, en voor mij ook wel een emotionele dag; want wat worden mijn meisjes groot...
Reacties
Een reactie posten