Vlaams vs. Nederlands

We (dit zijn de Vlamingen en Nederlanders) hebben dezelfde schrijf- en leestaal maar de spreektaal kan nogal eens verwarrend zijn. Een paar voorbeelden:

• zeg niet "spuitwater" maar "spa rood" (een blunder die ik had gemaakt op mijn eerste dag in Den Haag)
• zeg niet "sneetjes kaas" maar "plakjes kaas"
• een "wit puntje" is een sandwich
• een "zaden- en pittenbrood" is een meergranenbrood zo blijkt
• "ontbijtkoek" is uiteraard peperkoek

Ik ben er zeker van dat deze lijst nog zal aangroeien.

Voorts hebben ze het hier ook nog over 2 ons kaas of 1 pond kaas. Hoe zit dat nu weer? 1 ons=100 gram en 1 pond is ca. 500 gram. 

Een kleine leuke anekdote om de spraakverwarring compleet te maken. Vorige week kwam De Echtgenoot thuis van het werk en vertelde het volgende: een Nederlandse collega vroeg of hij eens "een keuteltje mocht laten vallen"? Om eens op een andere manier mee te delen dat je iets wilt zeggen. 

Ten slotte nog een kleine frustratie: ik spreek AN (weliswaar met een Vlaams accent) en toch, ik weet niet waarom, zet men het gesprek voort in het Engels. Denkt men dat ik "probeer" om Nederlands te spreken? Begrijpt men mij totaal niet? In ieder geval, ik zeg telkens "u mag Nederlands praten hoor, ik ben Vlaamse". En dan zijn ze altijd wat geschokeerd, maar een Nederlander kan daartegen, nietwaar?!