Even een emo-moment
De verjaardag van Lena (28 februari) nadert en als mama denk je dan toch altijd wel eens terug aan die dag waarop je kleine spruit ter wereld kwam. In ons geval was dat dan nog eens in Damascus. Die mooie stad van de zon (Sham). En in deze periode (half februari) denk ik ook steeds terug aan het moment dat ik en de meisjes Damascus moesten verlaten en met de auto volgeladen met valiezen en wat kinderspullen (denk aan een Stokke eetstoel, een reisbedje, wat bij elkaar gezocht speelgoed en boekjes...) richting Amman reden, nu alweer 4 jaar geleden. En daar word ik nu eens emotioneel van zie. Het was het definitieve afscheid van Damascus. Geloof mij, tranen met tuiten heb ik gehuild toen ik de deur van ons appartement dichttrok en afscheid moest nemen van mijn nanny en de chauffeur en alle anderen. Aangekomen in Amman moest ik mijn draai vinden in een voor mij onbekende stad. Op het moment zelf was het best een moeilijke periode: ik zat alleen in Amman met een bijna 2-jarige en een 1...