Melktandendoosje

Vorige week zondag was het zover, Lena verloor haar eerste melktandje. Al meer dan een week had ze een wiebeltandje. Aanvankelijk vond ze het wat eng, maar na een tweejaarlijks bezoek aan de kindertandarts (die al gepland stond van 6 maanden geleden en nu dus goed uitkwam) was ze over haar angst heen. De tandarts legde haar uit dat er nu een 'grote-mensen-tand' stond te wachten; iets wat ik haar ook al had verteld maar het blijkt toch beter te werken als een vreemde dit zegt.

We waren ook al voorbereid met een doosje en al. Want ja, vanaf het moment dat dat wiebeltandje er was trokken we naar de leuke speelgoedwinkel De Kikkerkoning  (onze favoriet in Den Haag) en daar vonden we een leuk bewaardoosje voor haar melktandjes.

Nu staat het doosje mooi te wezen op het krukje naast haar bed, en elke avond bewondert ze haar tandje!

Gisteren zagen we dat de 2 tandjes ernaast ook onder druk komen te staan van de grote-mensen-tanden. Benieuwd hoe lang het nog zal duren... Maar er is in ieder geval nog plaats in het melktandendoosje.