The Happy Family Abroad

De kindjes zijn nog steeds bij de Oma&Opa en dus vonden wij (ikzelf en De Echtgenoot) dat het nog eens tijd was voor een citytripje (een 1-dag-uitstapje welteverstaan). Aanvankelijk hadden we het plan opgevat om naar Utrecht te gaan, maar bij het horen van de verkeersinformatie op de radio deze morgen, besloten we dat dat toch niet zo een goed plan was. Daarop lanceerde ik het voorstel om naar Rotterdam te gaan. Opnieuw maakten we gebruik van een P+R. (Ik word er zowaar een fan van.) En deze keer hoefden we zelfs geen parkeergeld te betalen. Onze OV-chipkaart (d.i je openbaarvervoersbewijs) volstond, om het ritje met de metro te betalen. Op 10 minuten stonden we aan de Beurs in Rotterdam, vanwaar we onze wandeling door de stad startten. Rotterdam heeft mij aangenaam verrast. Ik was 14 toen ik er voor het eerst - en tot vandaag laatst - was (een schoolreis naar het maritiem museum, inclusief een boottocht en een bezoek aan Diergaarde Blijdorp). 1 ding was me toch wel bijgebleven

U had het al gelezen in mijn vorige post, wij (di Oma&Opa, de Kapoenen en ikzelf) gingen gisteren naar Plopsaland. De kindjes vonden het geweldig om de wereld van Kaatje, Victor en Kamiel te ontdekken (op een rondvarend ding op zoek naar eendje vonden beiden hilarisch) en in een bootje door het bos van Plop en zijn vrienden te varen. Beide attracties zijn best wel mooi gedaan en ideaal voor peuters. Voor vele attracties zijn ze echter nog wat klein, maar er was toch heel wat vermaak mogelijk. Zo vond Kleine Kapoen de Tractors geweldig en had Grote Kapoen heel wat plezier op de Vliegende Fietsen (tot mijn eigenste grote verbazing, want Grote Kapoen is nogal een schrikkepeutje). Voorts waren er nog de Carrousel, de Eendjes en uiteraard de Bumba Show die voor blije gezichtjes zorgden bij mijn Kapoenen. Ik vond het ideaal om op een woensdag in mei door het park te lopen. Geen rijen wachtenden voor ons op de attracties, geweldig vind ik dat. Niets voor mij om een uur te staan aans

De maand mei telt heel wat feestdagen, en daar maken ze in Nederland gebruik van om allerlei vakanties aan te koppelen. Zo was er de meivakantie (2 weken) en is er nu de Pinkstervakantie (1 week). Let wel, de Nederlandse kinderen hadden wel geen Paasvakantie. Dat betekent dus dat Grote Kapoen een weekje vakantie heeft en daar maken we dan gebruik van om de Kapoenen een paar daagjes naar Oma&Opa te sturen. Ik vermoed zo dat het wel leuk gaat worden. Morgen staat er immers een uitje naar Plopsaland op het programma, en ikzelf ga ook mee. Ik wou toch wel getuige zijn van die eerste blikken als ze de wereld van Kaatje ontdekken en Bumba in levende lijve zien. In ieder geval, een verslagje hiervan volgt! Zo, wij zijn vertrekkensklaar voor een ritje naar België (in de regen).

Ik heb het al eerder vermeld, dat patroontje uit het boek SVDHZ is echt een leuk en makkelijk projectje. En met mijn overlock is het zo klaar. Deze maakte ik het in het weekend voor Kleine Kapoen: Een rood-roze gestreepte tricot met vogeltjestricot als voering voor de kap, de mouwboordjes en de boord onderaan.  Voor Grote Kapoen maakte ik er eentje in petrolblauw tricot met turqoise stipjes en de voering van de kap in turquoise tricot. Een foto volgt nog wel, want zij had geen zin om te passen.

Het is ondertussen al gepasseerd maar ik wou er toch nog iets over schrijven, over 30 april. Niet alleen was het Koninginnedag maar het was tevens de verjaardag van onze Kleine Kapoen. 2 jaar is zij geworden, wat gaat dat toch snel. Ik herinner me nog goed die 30 april 2011, toen ik ons meisje in mijn armen mocht nemen, daar in l'Hôpital St-Louis in Dam, een maand voor haar geplande komst. Maar goed, terug naar 30 april 2013. Uiteraard kreeg zij een cadeautje, en wat voor één: een step. Die oogjes en dat lachje toen ze de doos opende (daar doe je het toch allemaal voor).  Daarna werd er een wedstrijdje steppen gehouden tussen Grote en Kleine Kapoen. Om ook wat feeling te hebben met Koninginnedag, trokken we naar De Fred, alwaar er een Vrijmarkt was. Aanvankelijk - afgaande op de affiches die overal hingen - dacht ik dat het een plaats was (je weet wel zoals Vrijdagmarkt) maar na wat gegoogle bleek "Vrijmarkt" gewoon een rommelmarkt te zijn. En die vrijmarkt, dat trok

Op een doordeweekse (zonnige) dinsdag als vandaag naar het strand kunnen gaan met mijn 2 Kapoenen deed mij nog maar eens beseffen wat een luxeleventje ik eigenlijk wel heb. Het was gewoon geweldig op het strand. Wij opteren steeds voor het stukje strand aan het Kwartelpad, een iets rustiger stuk strand dan Scheveningen Bad. Bovendien bevindt zich daar ook een heel aangename strandtent waar het gezellig vertoeven is. Deze keer nam ik geen boek mee, omdat ik ervan uitging dat er van lezen  niet veel in huis zou komen. Maar de Kapoenen hebben zich geamuseerd met emmertjes vullen met zand en figuurtjes maken. Ik had er geen omzien aan (lees: ze waren heel braaf). Dus een volgende keer neem ik toch een boek mee. Dat zou dan wel de eerste keer sinds lang zijn dat ik nog eens een boek kan lezen op het strand. Benieuwd of dit mij lukt.

Ik heb gedurende zes maanden geprobeerd het zelf te doen maar met mijn 2 Kapoenen in huis kwam het er niet altijd van om eens grondig te poetsen. En ik moet toch ook wel toegeven dat ik liever andere dingen doe dan het huis poetsen. Dus besloot ik om toch maar een poetsvrouw aan te werven, ondanks het feit dat het geen goedkope werkkracht is (oh wat waren wij verwend in het MO) en er geen dienstencheques bestaan zoals wij die in België kennen. Vandaag was haar eerste dag en het huis ligt er opnieuw spic en span bij. En dat maakt mij blij. Bovendien valt er nu een grote last van mijn schouders, zo moet ik mij niet meer schuldig voelen als ik eens iets anders wil doen, terwijl er eigenlijk gepoetst moet worden. Vanaf nu wordt er 4u per week grondig gepoetst ten huize Mama van Twee. Maar de strijk, dat blijf ik zelf doen; want hoe raar het ook klinkt, dat ontspant mij.

Margrieten, het zijn zo één van mijn favoriete bloemen (naast tulpen). En nu kan ik er eindelijk nog eens van genieten op ons terras. Waarom vind ik dit nu zo speciaal en schrijf ik daar een post over? Zoals u wel al gelezen heeft, woonden wij de voorbije drie jaar in het MO. In Dam had ik heel wat planten op mijn balkon, waaronder 3 enorme Yucca-planten en een pracht van een palm. Maar bloemen, dat was wat anders. De enige bloem die een hitte van 40° kan weerstaan is de geranium, zo heb ik ervaren. En dus stond mijn balkon, naast de mooie planten, vol met geraniums (die bovendien goed onderhouden werden door de lokale klusjesman van het werk van De Echtgenoot; zijn bloemen dat was zijn alles; hoe zou het nu gesteld zijn met de man? - even een gedachtesprong terzijde). Nu we in Den Haag wonen en de lente toch zijn intrede heeft gedaan, besloot ik wat bloemen te kopen om enkele potten te vullen. En deze keer wou ik toch wel mijn geliefde margriet (inclusief de Spaanse margrieten). Z